-liniowe
-strukturalne
-modularne
-obiektowe
-zdarzeniowe
2. Programowanie zastępujące i wstępujące
Programowanie zstępujące (projektowanie zstępujące, ang. top-down design) – rozwiązanie programistyczne polegające na zdefiniowaniu problemu ogólnego poprzez podzielenie na podproblemy, które są dzielone na jeszcze mniejsze podproblemy aż do rozwiązań oczywistych, łatwych do zapisania. Następnie złożenie z rozwiązań podproblemów niższego rzędu rozwiązań problemów wyższego rzędu aż do całkowitego rozwiązania problemu
Programowanie wstępujące Jest to długoletnią zasadą stylu programowania, że elementy funkcjonalne programu nie powinny być zbyt duże. Jeśli jakiś fragment programu urośnie ponad etap, w którym jest łatwo zrozumiały, staje się masą złożoności, która ukrywa błędy tak łatwo, jak duże miasto ukrywa zbiegów. Takie oprogramowanie będzie ciężkie do czytania, ciężkie do testowania i ciężkie do debugowania.
3. Zalety stosowania podprogramów (procedur i funkcji)
Podprogramy standardowe cechują się następującymi zaletami:
- efektywność
- zwykle takie podprogramy, przygotowane przez profesjonalne firmy, są starannie opracowane, często w całości lub w istotnej części, w asemblerze bądź języku maszynowym i odpowiednio zoptymalizowane,
- brak błędów
- wszechstronne testowanie skutkuje brakiem lub ograniczeniem błędów takich podprogramów,
- standaryzacja
- pozwala na ujednolicenie oprogramowania, interfejsów użytkownika i ułatwia konserwację kodu,
- ułatwienie i skrócenie kodowania
- uwalnia programistę od definiowania standardowych operacji,
- programowanie hybrydowe
- często takie podprogramy są dostępne w kilku językach programowania i systemach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz